صفحه 27

مسئله 62- واجب است مكلّف وقت تخلّى و مواقع ديگر، عورت خود را از كسانى كه مكلّفند، گرچه مثل خواهر و مادر با او محرم باشند، و همچنين از ديوانۀ مميّز و بچّه‏هاى مميّز كه خوب و بد را مى‏فهمند، بپوشاند، ولى زن و شوهر لازم نيست عورت خود را از يكديگر بپوشانند.

مسئله 63- موقع تخلّى، بايد طرف جلوى بدن، يعنى سينه و شكم رو به قبله و پشت به قبله نباشد.

مسئله 64- در موقع تطهير مخرج بول و غائط و استبراء، رو به قبله يا پشت به قبله بودن اشكال ندارد.

مسئله 65- اگر براى آنكه نامحرم او را نبيند يا به علّت ديگرى مجبور شود رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، اشكال ندارد.

مسئله 66- اگر قبله را نمى‏داند، جستجو لازم نيست و به هر طرف بنشيند، مانعى ندارد، بنابراين در هواپيما و قطار و اتومبيل كه قبله را نمى‏داند، تخلّى‌كردن اشكال ندارد.

مسئله 67- بهتر است كه بچّه را در وقت تخلّى رو به قبله يا پشت به قبله ننشانند و اگر خود بچّه هم بنشيند، بهتر است جلوگيرى نمايند.

مسئله 68- در چهار جا تخلّى حرام است:

اوّل: در كوچه‏ها و خيابان‌ها كه مسير مردم است.

دوّم: در ملك كسى كه اجازۀ تخلّى نداده است.

سوّم: در جايى كه براى عدّۀ مخصوصى وقف شده است، مثل بعضى از مدرسه‏ها.

چهارم: روى قبر مؤمنين در صورتى كه بى‏احترامى به آنان باشد.

مسئله 69- مخرج غائط را مى‏توان با آب شست يا با هر چيز ديگرى كه عين نجاست را برطرف مى‏كند، مانند كاغذ، پارچه، سنگ و مانند اينها تميز كرد، گرچه نجاست ديگرى مانند خون‏ بيرون آمده يا نجاستى از خارج به آن رسيده و يا اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد، ولى در تمام موارد شستن با آب بهتر است.

مسئله 70- مخرج بول با غير آب پاك نمى‏شود، و اگر بعد از برطرف شدن بول، يك مرتبه بشويند، كافى است؛ بلكه اگر بعد از بر طرف شدن بول، باز هم آب روى آن بيايد كفايت مى‏كند و لازم نيست قطع كنند و دوباره بريزند.

صفحه 28

مسئله 71- اگر مخرج غائط را با آب بشويند، بايد چيزى از غائط به آن نماند، ولى باقى‌ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد و دو بار شستن هم لازم نيست.

مسئله 72- هرگاه با سنگ و كلوخ و مانند اينها، غائط را از مخرج بر طرف كنند، اگرچه پاك نمى‏شود، ولى نمازخواندن با آن مانعى‏ندارد و چنانچه چيزى هم به آن برسد، نجس نمى‏شود و باقى‌ماندن ذرّه‏هاى كوچك هم اشكال ندارد.

مسئله 73- اگر شك كند مخرج را تطهير كرده يا نه، اگر هميشه بعد از بول يا غائط فوراً تطهير مى‏كرده، لازم نيست خود را تطهير نمايد.

مسئله 74- استبراء عمل مستحبّى است كه مردها بعد از بيرون‌آمدن بول انجام مى‏دهند و آن داراى اقسامى است و بهترين آنها اين است كه بعد از قطع‌شدن بول، اگر مخرج غائط نجس شده اوّل آن را تطهير كنند، بعد سه دفعه با انگشت ميانه دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند و بعد شَست را روى آلت و انگشت پهلوى شَست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنه‏گاه بكشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.

مسئله 75- آب‌هايى كه از انسان خارج مى‏شود اگر بداند بول است يا منى، نجس است، ولى آب‌هاى ديگر مانند آبى كه بعد از ملاعبه و بازى‌كردن بيرون مى‏آيد، چنانچه استبراء كرده يا مدّتى از بول‌كردن او گذشته باشد، پاك است و وضو و غسل را باطل نمى‏كند.

مسئله 76- اگر انسان شك كند استبراء كرده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، اگر هميشه بعد از بول استبراء مى‏كرده، اجتناب لازم نيست و چنانچه وضو گرفته باشد، باطل نمى‏شود، و نيز اگر شك كند استبرايى كه كرده درست بوده يا نه و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، پاك مى‏باشد و وضو را هم باطل نمى‏كند.

مسئله 77- براى زن استبراء از بول نيست و اگر رطوبتى ببيند و شك كند پاك است يا نه، پاك‏ مى‏باشد، وضو و غسل او را هم باطل نمى‏كند.